هم تدری ابغیابک شنهو سویت/ رحت جابلت ربی و عاتبیته. و الیعاتب الباری یعنی کفران/ لچن انه اعله مودک هاذ سویته. گتله اعتاب عندی واستمع زین/ و لو ادری ابجهنم جسمی خلیته. اذا انته جمیل و خالق الاجمال/ شنو ذنبی اذا محبوبی حبیته. انه ادری اموت و باچر احساب/ و شخص الی یعبدک دوم رحمیته. احلفک بلحشر جاوبنی بس های/ اریدن کون اقنع للی سئلیته. اذا تدری المحبه یعنی اذنوب/ نبی الله محمد لیش حبیته؟ لحظه و عن علیک و ماصبرت اهای. امرت الوحی بجناحه صعدیته/ لیش ابفگد یوسف عذبت یعگوب. و من گد البچی والنوح اعمیته/ یعنی انته تحب و الباجی لا ایحبون؟ بس انته تحب والیحب عابیته؟ خالقنی بشر اشکرک یا مولای/ و خالقلی گلب و ابصدری حطیته. هم خالق محبه و بلگلب موجود/ گلب الی یحب چا لیش کسریته. ما عاتب بعد، خلص عتابی اویاک/ بس ردلی الاحبه الانته خلقیته.