أرید أشکی عذاب الروح واریــدک تسمعنــــــی. واریدک بالوفا ویای ابد متخونتوعدنی¥أشکیلک مراروظیم وألحسرات سلتنی¥یلطیفک یعذب ألروح نص إلیل یگعدنی¥أنی شسویت غیرألخیرلیش ألوکت تاعبنی¥لیش ألحظ عکس ویای هم یرید یلعبنی¥سوال صغیر جاوبنی¥عیونک هم تسیل دموع لو فدیوم تذکرنی.
لاتجرح گلب یتمنه حبک چان وبوجهه الیحبک بابک اتسده / مشتاگ ارد اشوفک گمت احبک موت ولعاشگ امسودن صبر ماعنده /کلساعا ابعذروتگلی اصبر عود اشگداصبر ولک لصبر طگ حده / تدلل تضل صدگنی ماهوانصاف لو هیچ العشگ چا ذبل کل ورده / وبطاری العشگ محدیسولف گام اذا کلمن تحبه ماتشم خده /ولا تگدر تبوسه وتحط ایدک بید ایده ومن تشبگه چفک ایرده / عن یاحب تسولف کلشی بی ممنوع هیچ العشگ عندک تحب یتعده / وانه الیل کله اعیونی مشبوحات اتنطر الطیفک یمته یتعده /لو عندک گلب چا حن علیه ابیوم بس گلبک صخر ولصخر شی حده.
ما همنی حچیک بظهری ولا همنی الگال و گلت. انه سفینه اشراع عالی و بروج بحرک ماتهت. یلنویت بهجری صدگ ماخسرتک،انته خسران اصبحت. روح دور ولف ثانی انی من چذبک دخت. تذکر اتگلی احبک و صعب لو دونک عشت. شجاک هسه انکرتنی و تهوا شماتی صرت. شنو قصوری ویاک گلی و انی لجلک ساهرت. حاربت حته اهل بیتی و کل صداقاتی عفت. اشکثر لامونی علیک و گالو عشرتک چم سبت. و انی اگلهم لا یحبنی و انی بیه اتولعت. امغمض و امشی وراک و السرابک ابعجل ارکض رحت. مو وجه عندک کشفته کومت اوجوه اکشفت. هسه ندمان و حزین بعد ما کل ناسی اخسرت. ما انسه السویته بیه انته ریشه مثل ما طرت اوگعت. صدگنی الزمن دوار و بختی صوبک یلتفت. تجینی راکع و ندمان و بیدی اشربک من کاس الذل یفت. بیدی اشربک من کاس الذل یفت.
وصانی ابوی ابذنی الحچایات.. گلی ابنی التسمعه سجله ابورگه.. عبره من الزمان اتعلمت وادروس.. کلشی اللی اگلک لازم اتصدگه... شفت الباع بخته وکله احگوگ الناس... شاهدته ابعینی من انوکل حگه.. ابنی الحفظ بخته صار عالی الشان.. بختک من تداری بالعجل یرگه.. شخص الما یقدرک لا تمدله اچفوف... باب اهل الرذایل دایم امصرگه.. احذر لا ترافگ کل شخص چذاب... اتضیع الحقیقه وصدگ ماتلگه.. سرک لا تبیعه ایشیع بین االناس .. صک صندوگ صدرک لا تفک غلگه.. عرضک صونه یابنی من حچی النمام.. خله ابیض نضیف وواضح البرگه.. الحاسد لوتشوفه بالحسد معروف... عذبه بالاحسان وبالفضل غرگه.. خطار الیجی لک افرح ابملگاه... اعزوبیتک تبین ابساعت الملگه.. الخیر من تشوفه ایسولف ابدیوان.. لا تگطع کلامه عاین الحلگه.. احفظها السوالف هم تفیدک یوم... اتسولفها الصدیجک یفتره خلگه.. سیطر علی السانک من یشیلک غیض... لا تغلط احفظه ابساعت الحرگه.. احچایت الشینه لا تظنها اتروح... یمکن تطیب وتنسی الفلگه...
ابنیه اتحبلهه شاب وهیه من بیت معروف بل سلف والولد اشگد ما دگ بابهم وطلب ایدهه وردو اهلهه جزع واگلهه اذا صدک اتحبینی تعای نهرب انشوفلنه صفحه وانعیش ماکو غیر هل حل !!! البنیه انزعجت من کلام الشاب وحست بهل کلام اهانه الهه صفنت وجاوبته گالت.... ما انزل راس ابوی اشما یصیر والدنیه افدیهه الاسم اخوانی /اترید اکسر عینهم یبن الحلال! ؟ ونصیر سالفه ابحلگ عدوانی/اترید الثگ ثوبهم وامشی اویاک! ؟ وانه بیده اهوا الشرف ربانی/ اویای متربیه النجابه وبنت اصول غطیته بیدی الستر ماغطانی / الله یاخذ روحی لو فکرت اخون؛ کحیله والناس اتعرف عنوانی/شلون منی ترید اجیب الاهلی عار وعیب هل کلمه تجی عله السانی/ منی حته الهوا یخجل من یفوت ایدنج امنل ثگل لو مرانی/ ماکنت متوقعه منک هل کلام اتفاجئت هاذ الطلب اذانی/ روحی لو طالبهه اسهل عندی؛ چان گلبی من شفتک عرف بزانی/ ترید منی اعملک المستحیل لهناء وبس انساک وانته انسانی /صعبه اعوفک لاکن انه الکبریاء واسم اهلی الی انسحب خلانی.
