صار اسنیـن اتانـی الـشوفـتک مهـموم،عینـی
اعـله الــدرب واتـنـطّرک تـرجـع / مـوکافـی
غیــاب ارجـع یا ولفی ارجـــوک انهـد حیـلـی
ودلیــلی الـصبّـح امـصـدّع/سهـران اللـیـالـی
وبس انـوح اعـلـیـک خـلــص دمـع الـعـیـون و
الجفن دم دمّع/شجره آنه اصبحت وابصحرامافی
ماى ولاقــطـرة حـنــان الــتـروی امولعــــع
وینک موگـلـت للـمـوت اضل اهــواک والـوعـده
الـعـمـر مـن دونــی مـایـنـفـــع / صبخـت گاع
حبــنـه و مـولــحـت و اشــجـــار الــعــشـــگ
شـوبـیـدک اتـشـلّــع/ واحـرگت الأمـل بـس هـم
سـگیت الــروح و اصـبـح بـألـگــلـب بـس حــزن
یتـجمّـع /تعـال ارحـم گـلب ضـیم العـشـگ چوّاه
اشتضن الضـیم من مچوی العشگ یشـبع/مـاراید
ذهــب لا رایـــد آنــی امـــــوال و لاریــــدن
قـصـربـل مـرمـر امـرصّــع/ رایـد بـس اشــم
خــدّک ولـک وخل روحی بعدهه امن الجسم تطلع
ظلام اللیل مهما ایطول هم یگضی والفجر یطلع
وطـیر اشـماتعّـله وطار مـن چـبد السمه ویوگع
والعاش ابّـلد غـربه یگـضّی اسنـین اله ویرجـع
والجوعان مهما ایجوع ب ارغیف الخـبز یـشبـع
والـیطـلب حـصـاد الخـیـر مالازم حـقـد یـزرع
چــذّب والچـذب یـزداد چـذّب والعـدد یـجـمـع
وامـشی اویه الـنسیم الـماروتعلّم فـتن واخدع
وعلّی ابصوتک اعله الحق خل جمع البشریسمع
وخل الضد حچی الچـذّاب من هاذ الـطعن یبلع
واضـحک عل یـحـب الخیروالجفنه ابوفه یدمع
واصبح کل حنش طبعک تحب تجمع حقد تلسع
وخل کل بد وفه اب هلیوم بصماط الاهل یرتع
واتـغـذّه ابحـقـد کـتّال مص ثدی الحقد وارضع
وطم نورالحقیقه ونور درب اهل الوفه الیصطع
هاذاهوه الدهر نـدریه طـبعه الکل بشر یصنـع
اشماتحقد بعدواتـزید هـم ال هـل گلب یـوسع
واشما تجمع جیوش احقاد والهه اسیوفهه التلمع
راس الـرکّـبه الـجـبار لـتـضن لـلبـشر یـخـضع.
یل تگول الخوّه طبعی و گلبی عل خوّه ایتفطّر
احـفظ احـدودالأخـوّه و بـالک ابحدودّه تـعـثر
بل هداوه الخوّه تلّتم والیـطشـر اخوانه یـخـسر
الخوه ّتحتاج المرونه وبعداهـم مـن هـاذ واکثر
لازم اگلیبک تنضفه من الـحقـد والغـش والشر
ولازم اتحب الصراحه،ولصّراحه اتصیر منظر
الخوه موبس بـل کـلام وبعـدچم ساعـه اتّـغـیّـر
الخوه لازم تـتـعب الهه وبألتعب کل خوّه تعمر
الخوه موبـس بألـنفاهه وبألـشـدایـدعـنـه تـدبـر
الخـوّه مـوگـعـدة زوالـی وکهکهه وبافورتخمر
الخوّه موبس بألسوالف یزهی کل بستان لخضر
ولولـفه اجـویـریدجفف کل خضاره ابنسمة الحر
الخوّه تحتاج الکفائه وحب صریح ایفوح عنبر
الخوّه کاس من الحقیقه الیرتوی من کاسه یسکر
الخوّه حیدر من طبعهه من غفه ابکان ابوالکوثر
ومــن وگـف بألسـاحـه حـارب وبأسم الله اکبر
وانـزرع حـبّـه ووفائه ابرجل موصوف الغضنفر
الگال ادگ للخوّه ساس وأسس الساس ابن حیدر
من ترک چفینه بأرض المشرعه وبیـهـه أتّگـنّـطـر.
خنعوف المعاند واحد اویه ثانی وخل نطوی زمان
الغیض و اندفنه/ وخل نبدی بدایه من جدید الیوم
خل نربط الخوّه ونعبر المحنه/یاخی مومهم من یا
عشیره اتکون والمن تنتمی ویا بیرق اتحضنه/خل
انصیر واحد لانصیر اثنین اشفادتنه الحیل والغیض
والفتنه/اشفادالفات والحصرات والتبعیض شوف
التفرقه لاوین ودتنه / اشفاد الکره و اشفادت
الاحقاد شتفید الحیاة ابلا کرامتنه/یاهوالمستفید
ویاهو وده انضیع غیر ابن الزنی الما یحب لمّتنه/
حط عگلک ابراسک بالله فکّرزین فکّرلاتغرّک های
دنیتنه / و خل یعرف عدونه من نشد احزام گبل
طرت الفجر نوصل الغایتنه/ خلینه انتکاتف خل
نصفّی الرای وانحط ایدبیدانعلّی رایتنه/لاتگصی
ویه اخیّک و اتحفرله بیر تندب علزمان اتگول
شتتنه/ احنه اتشتتّینه ابقلّت التدبیر واحنه بلحقد
طشرنه/خوتنه کافی تفرقه وکافی ابظلام انعیش
لانخسر بعد واتروح عزّتنه/ موکافی مذلّه وکافی
بس صفنات گلّی اشحصلینه ابهای صفنتنه.
رادوعل بخت اسحگ وادوس اعلیه / ورادونی
ابلباس الباطل اتردّه/ورادو اسمع الهم بس حچی
الیحچوه وحچی الناس لازم باطل انعدّه/ورادونی
عیونی اتشوف للیردونه والباطل ان شفته امغمّض
اتعدّه /وان شفت الحقیقه گول باطل هاذ شعنده
الحق دخل ببیوتنه شعنده/ یسمّونک منافق لوحچیت
الحق ویسمّونک بطل لواصبحت ضدّه /وثوب الحق
علیهم مایلوگ اطویل بس لازم نگول امفصّل
ابگدّه/ ظاهرهم تشوفه اتگول ذوله اسلام واهمه
امن الکفر العن بعد وارده/ واحدهم اخیّه ایبیعه
بل مازاد وابلحم الّی باعه ایروح یتغدّه/دمرونه
ابحقدهم شلّوالاحوال ماضل امل عدنه الامل
شیردّه/ بستان الامل حصدوه بل احقادواجو
کسرواغصانه وذبّلو ورده/ ملّینه الصبرگلّی
الصبرلاوین حدیمته نضل انجاری المدّه /وحد
یمته نضل بس نعم کون انگول والّا بلگلب تدفنهه
واتسدّه /وحدیمته یضل سیف البطل مشهور
وسیف الحق ضعیف وباقی ابغمده/ بس الله کریم
انگول لابُدیوم هم یوصل وکتهه وتخلص المده.
